prowincjusz

prowincjusz
prowincjusz {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos V, lm M. -e, D. -y {{/stl_8}}{{stl_7}}'człowiek wywodzący się z prowincji lub mieszkający na prowincji, przesiąknięty prowincjonalizmem, nieobeznany z życiem wielkomiejskim, niemający ogłady towarzyskiej, zacofany, ograniczony': {{/stl_7}}{{stl_10}}W gronie kolegów uchodził za prowincjusza. Łatwo poznawano, że jest prowincjuszem. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • prowincjusz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pot. «ten, kto mieszka na prowincji, człowiek nie znający życia wielkomiejskiego, nie mający miejskiej ogłady» …   Słownik języka polskiego

  • prowincjonał — m IV, DB. a, Ms. prowincjonałale; lm M. owie, DB. ów przestarz. «człowiek mieszkający na prowincji, nie znający życia wielkomiejskiego, nie mający miejskiej ogłady; prowincjusz» …   Słownik języka polskiego

  • prowincjuszka — ż III, CMs. prowincjuszkaszce; lm D. prowincjuszkaszek forma ż. od prowincjusz …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”